Gitmiyorum, Buradayım

 Herkese Selamlar

Uzun zamandır yoktum. Bir seyahate çıktım. Seyahat dediğime bakmayın annemlerin yanına gittim. -Şefaat Ya Resulallah, seyahat Ya Resulallah.- Hala tez yazıyorum. İstanbul'da geçirdiğim zamanı sosyal açıdan oldukça verimli tez açısındansa oldukça verimsiz geçirdim. Hatalar yaptım. Kalmamam gereken bir yerde kaldım. Velhasıl köyüme döndüğümde güzel anlar, kırık kalp ve büyümüş bir minikle döndüm. Bir insan bana "gerçek anlamda anne olmadığımı" söyledi. Ona "hayır ben bir anneyim bu söylediğine asla katılmıyorum" dedim. Dedim ama... Hala düşünüyorum. O kadar çabalıyorum ki hem kendim olmak için hem de bir miniği yetiştirmek için. Hatalarım elbette var, pişmanlıklarım var, yetersiz olduğum konular var. Ama çabalıyorum. Böyle bir söz kimseye söylenmemeli.  

Şimdi makaleler arasında kaybolmadan size bir selam vereyim dedim. Biliyor musunuz kadınlar hayallerinde her zaman yalnız. Feminist bir söylem olarak düşünebilirsiniz ama bize yalnızca evlenmediğimiz takdirde zaman tanınıyor. Ben tüm işlerin kadına yüklenmesini içime sindiremiyorum. Yalnızca gün sonunda bebeğimi uyutup, evimi temizlediğimde ders çalışabildiğimde içten içe üzülüyorum. İleride güzel yerlere gelebilirsem bilin ki oraya tırnaklarımla kazıyarak gelmişimdir. 

Eğer gözlerimi kapatabilseydim/ Hayaller beni alıp götürürdü.